Relaxen in Korakuen na fietsen door de rijstvelden

We liggen even uit te puffen in een relax plekje in Korakuen. Een japanse tuin ( niet zo maar eentje, geloof ik, maar een van de mooiste van Japan volgens Gies).

Gijs is even op jacht naar pokemon's ( een nieuw smartphone spel). Hij probeerde het al een tijdje, maar sinds vandaag zijn ze ook in Japan opgedoken. Gelukkig voor Gijs heeft de hele tuin Wifi, alleen ook een beetje aangebakken in de zon ( maar toch 23 pokemons gevangen en ook +1,5 km gelopen, dat vinden wij dan weer leuk ;)

Vandaag begonnen na een apart ontbijt (soep, aardappelen, gebakken ei,..) en met de trein naar Soja. Volgens Gies een mooie startplek voor een fietstocht. En inderdaad de lokale VVV stuurde ons door naar een lief mannetje die de vijf grootste fietsen uitzocht. Verder was een nog vriendelijkere mevrouw behulpzaam met het uitleggen van de route.

Op pad dus, met mooie geleende strohoeden. Erg mooie fietstocht, niet te lang en met een zuchtje wind. Gaaf zijn de vele kleine kanaaltjes, die nodig zijn voor de irrigatie van de rijstvelden. Ze staan net onder water. Geen idee hebben we hoe ze de rijst nu oogsten en waar de rijst nu zit in die plantjes. Dat zoeken we nog uit..

Bij een tempeltje zagen we een bord met ijs vlak voor een klein hutje. Toch even aankloppen. Blijkt zo'n hutje van binnen erg leuk te zijn en ook best ruim. Allemaal naar binnen en we werden ondervraagd waar we vandaan kwamen. Oranda (Holland) is wel een toverwoord. 

Omdat de Nederlanders een paar eeuwen geleden het enige contact met de rest van de wereld was, is het algemene woord voor buitenland: Oranda. Dus als ze een echte Orandees ontmoeten zijn ze heel enthousiast. Ze waren erg benieuwd naar van alles, verbaasd dat Rynke maar 12 was ( zo groot) en dat we zo lang op vakantie konden. Japanners schijnen maar 5 dagen vakantie te hebben in de zomer en maximaal 8 dagen in een heel jaar. We praten met handen en voeten: er wordt weing engels gesproken hier. Bij vertrek kwamen ze met een strohoed aan. Ik bleek een dames model op te hebben en dat kon echt niet, als kado zowaar. We vinden ze een heel aardig, superrustig, behulpzaam, beleefd en bescheiden volk, en soms zijn ze heel grappig. Maar begrijpen doe je die Japanners niet snel...

Nu dus in de mooie tuin een stadje verderop, Okayama. Nog even relaxen en dan wat lekkers te eten zoeken. Gisteren konden we niet echt wat vinden in ons kleine stadje.

Groetjes!